ورزش MMA هم مثل هر چیز دیگری دارای مزایا و معایب مخصوص خود می باشد. می توان با قطعیت گفت که ازجمله مهمترین تحول مثبتی که مسابقات MMA در دنیای هنرهای رزمی ایجاد کرده اند آن است که باعث شد رقابت های رزمی بیشتر در سطح جهان رسانه ای شوند.
رقابت های MMA راه را برای ورود دیگر مبارزان در رشته های رزمی که به صورت حرفه ای مشغول به کار بودند فراهم کرد. از دیگر مواردی که می توان به آن اشاره کرد از بین بردن تعصب سبکی حداقل در بین مبارزان حرفه ای بود. کسانی که در MMA مشغول رقابت هستند به خوبی می دانند که اگر فقط بر یک سبک خاص رزمی تکیه کنند محکوم به شکست خواهند بود. در واقع می توان گفت که مسابقات MMA سطح مبارزان حرفه ای را از آنچه که بودند از نظر تکنیک و اطلاعات چندین سطح افزایش داد.
در مقابل این مزایا یک نکته مثبت وجود دارد که خودنمایی می کند و آن این است که این رقابت ها همان اندازه که از نظر ورزشی می توانند به نفع ورزش های رزمی باشند به همان اندازه هم می توانند به ضرر هنرهای رزمی باشند. خشونتی که بعضی اوقات در این مسابقات شاهد هستیم به همراه ژست های خشنی که بعضی از مبارزین MMA می گیرند می تواند به شدت به وجهه مثبت هنرهای رزمی آسیب بزند. خصوصاً که حالا با رسانه ای شدن این رقابت ها مردم مرتب این صحنه ها را از شبکه های تلویزیونی و سایت های خبری مشاهده می کنند. این شاید تنها نقطه منفی باشد که می توان برای مسابقات MMA در نظر گرفت که البته نکته کمی نیست و به هیچ عنوان نباید آن را ندیده گرفت.
البته برای کاهش دادن جنبه خشونت آمیز مسابقات MMA اقدامات خوبی صورت گرفته است، برای مثال بنیادی توسط "جف ادلر" و "ریچ فرانکلین" که خود از مبارزان مشهور MMA هستند تاسیس شد.
اعضاء این بنیاد با اشاره به این حقیقت که مسابقات MMA اگرچه به صورت برخورد کامل و واقعی برگزار می شود اما این رقابت، یک رقابت ورزشی کنترل شده است که با قوانین خاص، حضور داور و پزشک انجام می شود و این با خشونت در کوچه و خیابان متفاوت است، سعی دارند با تعریف یک شخصیت شجاع و با اعتماد به نفس که به خودش مسلط است به عنوان یک "مبارز آمریکائی"، برای نسل جوان الگوسازی کرده و از این طریق با گسترش خشونت در بین آنان مبارزه کنند.
