تکواندو یعنی سریع ترین راه ممکن جهت پریدن و شکستن با استفاده از دست و پا است. ازجمله ویژگی های تکواندو می توان به سرعت، دقت عمل، هماهنگی در فعالیت، انعطاف بدن و همچنین درک و یادگیری سریع تکنیک ها اشاره کرد.
زمین مبارزه تکواندو فضای مربع شکلی به ابعاد 8*8 متر است که در داخل تشکی به ابعاد 12*12 متر قرار دارد. به همین منوال، یک محوطه به عرض 2 متر در اطراف منطقه مبارزه به وجود خواهد آمد که به آن منطقه قرمز تشک یا منطقه خطر گفته می شود. در صورت نیاز، ممکن است که محوطه مسابقه را بر روی سکویی به ارتفاع 50 تا 60 سانتی متر مستقر کرد و جهت جلوگیری از آسیب مبارزین باید لبه خارجی محوطه مسابقه را با شیب کمتر از 30 درجه به کف سالن متصل کرد.
در سالن تکواندو ممکن است که مکان جایگیری تماشاچیان در چهار قسمت موطه مسابقه باشد، هرچند که بهترین موقعیت دید در طرفین طولی محوطه بازی می باشد. علاوه براین فاصله تماشاچی ها با محوطه بازی نباید کمتر از 4 الی 5 متر باشد.
رزمی کاران تکواندو حتما باید از لباس مخصوص تکواندو یا "دوبوک" و همچنین دیگر وصایل محافظتی که توسط فدراسیون جهانی تکواندو تعیین شده اند استفاده کنند. علاوه بر این، تجهیزات ایمنی از قبیل هوگو، ساق بند و ساعد بند و همچنین محافظ پایین تنه فقط در این رشته مورد استفاده قرار می گیرد.
از دیگر قوانین مربوط به تجهیزات رزمی کاران تکواندو می توان به این نکته اشاره کرد که شماره پیراهن رزمی کاران باید در پشت پیراهنشان نصب شود. اندازه شماره پیراهن در بزرگسالان برابر 25*25 سانتی متر و در مبارزین نوجوان برابر 15*12 سانتی متر است.