آرنیس ورزش ملی فیلیپین است که با اسامی کالی یا اسکریما نیز شناخته می شود. این 3 نام قابل تعویض برای هنرهای رزمی فیلیپینی بر مبارزات مبتنی بر سلاح مانند چوب، چاقو و شمشیر تاکید دارند. اما نام ها را کنار بگذارید، تنها نامی که هنگام صحبت در مورد اساتید هنرهای رزمی فیلیپینی باید بدانیم استاد بزرگ آرنیس یعنی Crispulo Atillo است.
اگرچه او قبلا در هنرهای رزمی مهارت داشته و با پدرش که عضو گروه مقاومت در برابر ژاپن بود به تمرین می پرداخت. در آن زمان با وجود جنگ اما باز هم مسابقات رزمی برگزار می شد و آتیلو برای اولین بار شاهد مهارت های افسانه ای آرنیس بود. او از قهرمان آن زمان یعنی Teodoro Saavedra الهام گرفته و در 14 سالگی در سال 1952 برای اولین بار تمرین خود را با Bacon آغاز کرد. آتیلو تمام تلاش های خود را برای مطالعه سبک اصلی آرنیس متمرکز کرده و در نهایت توانست به آرزوی خود که تبدیل شدن به یکی از اساتید بزرگ هنر رزمی آرنیس است رسید.
پس از پایان جنگ Bacon تنها استاد باقی مانده از بالیناواک بوده و آتیلو نیز به شاگرد شماره یک او تبدیل شده بود. Crispulo Atillo سبک تک چوب آرنیس را تکمیل کرد تا از دست دیگر که آزاد است برای کنترل چوب استفاده کند. در آرنیس، چوب به صورت عمودی و مستقیم جلو صورت نگه داشته می شود و از آن برای دفاع استفاده می شود، بطوریکه می توان آن را به سمت دیگر چرخانده و ضربات وارد شده را مسدود کرد.
او یکی از اساتید بزرگ در زمینه مبارزه با چوب است و دوره هایتدریس مبتنی بر چوب را برگزار می کند که از شهرت بالایی برخوردار است. آتیلو در دوران حرفه ای خود نیز به دلیل کار بر روی مواضع ساده اما قابل اعتماد که به گفته وی مهمترین قسمت مبارزه است مشهور شد.
آنچه آتیلو را به این سطح بالا رساند جدا از تمرینات فشرده زیر نظر بیکن می توان به مبارزات او در مسابقات اشاره کرد. او در مبارزات بسیار حرفه ای عمل می کرد و با بسیاری از بزرگان هنرهای رزمی فیلیپینی به مبارزه پرداخته و توانست آنها را شکست دهد. او اغلب از وسایل حفاظتی استفاده نمی کرد و تصمیم گرفت که چوب ها را به روش سنتی تر استفاده کند.
او در سال 1983 با استاد بزرگ و افسانه ای به نام Cacoy مبارزه کرد و پیروز شد، بعدها آن مبارزه را "مبارزه مرگ" نامیدند. او با وجود اینکه اکنون 80 سال سن دارد اما باز هم به آموزش رزمی کاران می پردازد.
