امروز در سایت blackbeltmag مشغول خواندن مقالاتی در زمینه کاراته شدم که اتفاقی یکی از مصاحبه های سوسای اویاما در سال 1993 که دو سال قبل از مرگش انجام داده بود را دیدم. این مصاحبه برای من جالب بود پیشنهاد می کنم شما نیز نگاهی به آن بیاندازید.
گزارشگر: استاد شما چند سال سن دارید؟
اکنون من دقیقا 70 سال سن دارم و در ماه دسامبر سال 1923 متولد شد.
گزارشگر: آیا هنوز هم مشغول تمرین کردن هستید یا خود را بازنشسته کرده اید؟
تا روزی که میمیرم به تمرین کردن ادامه خواهم داد، این در خون من است و کار دیگری به غیر از این نمی دانم.
گزارشگر: ولی فکر کنم با وجود اینکه پا به سن گذاشته اید تمرین کردن کمی برایتان سخت باشد؟
نه اینطور نیست، من هنوز هم مانند قبل مشغول تمرین کردن هستم.
گزارشگر: استاد شما طوری به من زل زده اید که من احساس خطر و ترس می کنم
هههه... نه اینگونه نیست، نوع نگاه کردن من همینطوری است
گزارشگر: استاد امکان دارد که مشت تان را ببینم؟
اکنون دیگر مشت من فرسوده شده و مانند قبل نیست.
گزارشگر: تاکنون با چند رزمی کار مبارزه کرده اید؟
هنرهای رزمی به گونه ای می باشد که لازمه آن این است که با حریف مبارزه کنید. به همین دلیل نمی توانم تعداد دقیق مبارزاتم را حدس بزنم. اما فکر کنم تاکنون 3 هزار مبارزه انجام داده ام، حتی شاید بیشتر.
گزارشگر: برای من قابل درک نیست که اگر با 100 نفر مبارزه کنم از همه جهات به من حمله می کنند، آیا این امکان دارد؟
بله امکان دارد و توانسته ام آن را به صورت عملی نیز اثبات کنم، من می دانم که چگونه با 10 یا 100 نفر مبارزه کنم. البته فکر کنم شما اشتباه متوجه شده اید چراکه همزمان با هر 100 نفر مبارزه نمی کنیم بلکه یکی یکی با آنها به مبارزه می پردازیم. هر چند که اگر 100 نفر به صورت همزمان به من حمله کنند سعی می کنم به مکان کوچکی مثل یک پل فرار کنم و سپس می توانم با هر کدام از آنها به نوبت مبارزه کنم چراکه نمی توانند من را محاصره کرده و همزمان به من حمله کنند. به هر حال، افراد خیلی کمی هستند که از پس مبارزات 100 نفر بر آیند.
گزارشگر: استاد کدامیک از مبارزات خود را به یاد ماندنی تر می دانید؟
مبارزه من با تام رایس که یکی از بوکسورهای حرفه ای و مشهور بود برایم خاطره انگیز است. او در بریتانیا قهرمان سنگین وزن شد ولی به دلیل اینکه در حین مسابقه با داور درگیر شد و او را کتک زد مقام قهرمانی را از او پس گرفتند. او یکی از بهترین ها بود.
گزارشگر: آیا پس از آن مسابقه با او دیداری داشته اید؟
بله، همانطور که می دانید پس از آن تام رایس یک کشتی گیر شد. من به کارهای او علاقه مند بودم و مسابقات او را دنبال می کردم چند بار هم از نزدیک با هم ملاقات داشته ایم.
گزارشگر: مبارزه تان با تام رایس چگونه بود؟
من اهل آسیای شرقی هستم و نسبت به آنها قد کوتاه تری داریم. تام هیکل خوش فرمی داشت. اکنون وزن من بیشتر از 90 کیلو است ولی آن زمان که با تام مبارزه کردم 80 کیلو وزن داشتم. در حین مبارزه من فقط یک ضربه مشت از او خوردم و با همین یک ضربه دندانم شکست و از رینگ به بیرون پرتاب شدم. به همین دلیل فکر کردم که مبارزه از فاصله نزدیک کار درستی نیست. او در ضربات پا و دفاع از ضربات پایی که به او وارد می شد ضعیف بود به همین دلیل توانستم بوسیله ضربات پا بر او غلبه کنم. زمانیکه مبارزه میکردم به دلیل فشار زیاد روانی که بر روی من بود اصلا حس نکردم که دندان شکسته تا وقتی که آن را در دهانم احساس کردم.
گزارشگر: آیا تاکنون با سلاح مبارزه کرده اید؟
بله خیلی زیاد، ما در ژاپن معمولا با شمشیر مبارزه می کنیم. البته چند مبارزه هم انجام دادم که در آن حریف سلاح در دست داشت و من با دست های خالی مشغول مبارزه بودم.
