نینجا یا نینجوتسو هنر رزمی مربوط به کشور ژاپن بوده که معنای لغوی آن " حرکت پنهانی" است. یکی از برجسته ترین چیزهایی که نینجوتسو دارد این می باشد که بدن و جسم را پایگاه فکر و اندیشه می داند به آموزش کالبد آدم می پردازد تا به کمک آن روح خود را پرورش دهید. رعایت اصول اصلی تکنیک ها نیازمند سرعت، تعادل، تمرکز، قدرت و تنظیم زمان تنفس می باشد و بدین این نکات بدون ارزش است.
نینجوتسو ریشه در اثر کلاسیک نظامی چینی یعنی «سان تزو» دارد که توسط سان وو استراتژیست معروف سده پنجم پیش از میلاد به رشته تحریر درآمدهاست. این اثر در قرن ششم میلادی وارد ژاپن شد و به طور دقیق توسط دربار سلطنتی و خانوادههای متخاصم مورد بررسی قرار گرفت. پیشینیان نینجاها به دلیل گرایش به بودیسم "یاغی" نامیده می شدند. درآن هنگام درگیریهای شدیدی میان هواداران بودیسم و پیروان مذهب ملی ژاپنیها یعنی آئین شینتو جریان داشت و این گروههای یاغی که بعدها به یامابوشی معروف شدند، برای حمایت از خود تمرین هنرهای رزمی و استراتژیهای نظامی را با ترس روانی و قدرتهای اسرار آمیز ترکیب کردند.
قبل از آن نینجاها در گروه های کوچکی با در پیش گرفتن روش های کاملا سری جنگی تا قرن 19 خود را به عنوان نیروی بسیار با نفوذ در کشور ژاپن مطرح کردند.
جالب است بدانید که بزرگترین تجمعی که تاکنون نینجاها تشکیل داده اند در سال 1581 روی داد. در آن دوران، "نودونگا" که قوی ترین رهبر نینجاها بود ارتشی با 40 هزار نفر را در برابر حدود 4 هزار نینجا رهبری کرد. در این نبرد تعداد کمی از نینجاها توانستند که جان سالم به جای بیاورند. پس از این موفقیت نینجا ها توانستند با سازمان منسجمی که ایجاد کرده بودند قدرت پلیسی مطلق را در اردو و دیگر شهرهای ژاپن در دست داشته باشند.
در ابتدا به دلیل اینکه ورزش نینجوتسو به میزان زیادی در میان ورزشکاران و ورزش دوستان آنچنان شناخته شده نبود پیشرفت چندانی در ابتدای کار نسیب آن نشد. علاوه براین به دلیل ابزار و سلاح های زیادی که در آموزش نینجوتسو مورد استفاده قرار می گرفت برای بسیاری از افراد ذهنیتی غریب به وجود آمده بود. ولی در سال های اخیر این ورزش توانسته که محبوبیت چشم گیری در بین مردم بدست آورد و صدها هزار نفر در سراسر دنیا به تمرین آن بپردازند.
آموزش از مبتدی تا پیشرفته نینجوتسو به 9 بخش زیر تقسیم می شود:
1. یاد گرفتن مهارت های پایه ای
2. یاد گرفتن نظم و انضباط
3. یادگرفتن تکنیک های مقابله با حریف
4. یاد گرفتن هنر آکروبات رزمی
5. کلاس های شیدوشی کای
6. یادگیری تمرینات مختلف
7. یاد گیری نحوه عبور از موانع
8. کاربرد سلاح در هنرهای رزمی
9. یاد گرفتن شنا در آب
منظور از شیدو شی کای کلاس های فوق العاده ای می باشند که با شرایط مختلف سازگار بوده و در آنها موارد عمومی آموزش های اختصاصی نیز داده خواهد شد. راهیابی به این کلاس ها سخت است، هدف آن افزایش مهارت های علمی و تئوری هنرجویان می باشد.