طی 10 سال اخیر با بیشتر رسانه ای شدن مسابقات ورزشی هنرهای رزمی نیز همانند دیگر رشته های ورزشی پیشرفت خارق العاده ای بدست آورده است. جیت کان دو نیز از این قاعده مستثنا نیست. در چند سال اخیر تعداد افرادی که به این سبک رزمی پیوسته اند به میزان بسیار زیادی افزایش یافته است.
1- اولین دلیل بارزی که وجود دارد این است که جیت کان دو یک هنر رزمی کامل است و بر خلاف رشته هایی مانند موی تای، جودو و کاراته تنها بر روی تکنیک های دفاع از خود بدون سلاح تمرکز ندارد. علاوه بر این جیت کان دو فقط به کار با سلاح های سرد نیز محدود نشده است و رزمی کاران یاد می گیرند که با سلاح و بدون سلاح مبارزه کنند. جیت کان دو همه فاصله های درگیری را پوشش می دهد، مثلا وینگ چون تنها درگیری در فاصله بسیار کم را پوشش می دهد یا تکواندو فقط بر روی لگدها محدود شده است. اما جیت کان دو به رزمی کاران یاد می دهد که در فاصله های دور، متوسط و نزدیک بتوانند با حریف شان مبارزه کنند. همچنین یک رزمی کار جیت کان دو اصول تکنیک های کشتی، پرتاب ها و ضربه به نقاط حساس را یاد می گیرد.
2- فرم های جیت کان دو بسیار کم و در عین حال کاربردی می باشند و در درگیری های خیابانی نیازی به انجام دادن تمرینات روتین و تک نفره ندارند و از آنجا که تمرینات انفرادی نمی توانند آنچنان به پیشرفت افراد کمک کند تمامی تمرینات جیت کان دو باید به صورت دو نفره صورت بگیرد تا بتوان بهترین نتیجه را از آن گرفت.
3- در اکثر رشته های رزمی زمانیکه رزمی کار به سطح بالایی از مهارت برسد تکنیک ها و اصول کار با سلاح های سرد به او آموزش داده خواهد شد که در این حالت آموزشی کار با سلاح سرد به تمرینات بدون سلاح مرتبط نبوده و تکنیک هایی که از سلاح های سرد آموزش داده می شوند تکنیک های خاص و محدودی هستند. ولی در جیت کان دو هنرجویان در همان ابتدای کار شروع به یادگیری کار با سلاح می کنند و این باعث می شود هماهنگی عصبی عضلانی بدن پیشرفت کرده و هماهنگی در اجرای تکنیک های دست و پا به طور همزمان نیز ارتقا خواهد کرد.
4- در جیت کان دو وقت رزمی کاران با یادگیری تکنیک های پیچیده هدر نخواهد رفت و آنها از همان شروع آموزش نحوه مبارزه کردن را یاد خواهند گرفت. همچنین هنرجویان نحوه مبارزه در فاصله ها و موقعیت های مختلف (فاصله بسیار نزدیک به حریف، فاصله متوسط با حریف، فاصله دور از حریف، درگیری از حالت به هم چسپیده و ...) را همزمان با تمرین با سلاح های مختلف در این موقعیت ها یاد خواهند گرفت. جیت کان دو یکی از معدود هنرهای رزمی می باشد که در آن مبارزه کاربردی در مقابل چندین حرف به خوبی آموزش داده خواهد شد.
5- در جیت کان دو هنرجویان نحوه مبارزه به وسیله سلاح هایی در شکل، وزن و اندازه های گوناگون را یاد می گیرند.
6- به سبک هایی همچون کاراته سبک های سخت و به سبک هایی مانند تای چی سبک نرم می گویند، جیت کان دو هم ترکیبی از سبک های نرم و سخت می باشد. به همین جهت جیت کان دو قابلیت ترکیب شده با هر سبک رزمی دیگری را دارا می باشد اما امکان دارد که دیگر سبک های رزمی دارای این قابلیت نباشند. مثلا اکثر بوکسورها نمی توانند تکنیک های خود را به خوبی با تکنیک های سبک هایی مانند آیکیدو ترکیب کنند و با بسیاری از کاراته کاران نمی توانند تکنیک های خودشان را با تکنیک های سبکی مانند تای چی یا چین نا ترکیب کنند.
7- کسانی که به تمرین جیت کان دو مشغول می شوند پس از مدتی به طور ناخودآگاه هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ معنوی پیشرفت خواهند کرد.
