کدامیک از هنرهای رزمی بهترین هستند؟
این یک بحث قدیمی است.
تنوع ذاتی موجود در کاراته شگفت انگیز است. مهم نیست که چه سبکی را آموزش می بینید، همیشه چیزی برای یادگیری یا انجام دادن وجود دارد. حال آن می تواند خواه کمیته، کیهون، بونکای، کاتا، کوبودو و یا هر چیز دیگری باشد.
نکته جالب این است هر چند که آن در ارزش های سنتی ژاپنی/ اوکیناوایی و آداب و رسوم ریشه دارد شما می توانید برای تقویت اثر بخشی کاراته در تمام زمینه ها، روش های آموزشی مدرن و مفاهیم علمی را ترکیب کنید حتی اگر کاراته را فقط برای تفریح و سرگرمی انتخاب کرده باشید.
هیچ محدودیتی برای اینکه کاراته بتواند سفر شما را شکل دهد وجود ندارد. بی زمانی کاراته سنتی برای ترقی مربی ها که می خواهند دانش اموزان را در راه کاملی قرار دهند خوب است.
در حقیقت کاراته کلاسیک به اندازه ای انطباق پذیر است که شما می توانید با استفاده از آن به یک قهرمان UFC مانند Lyoto Machida تبدیل شوید.
به یاد داشته باشید که تئوری و عملی دست در دست هم می روند. فوناکوشی می گوید: کاراته هنر رزمی افراد باهوش است.
کاراته فوق العاده است. اما تبدیل شدن به یک کاراته کار خوب بسیار سخت است.
همچنین برخلاف اکثر هنرهای رزمی مدرن، کاراته به طور شگفت انگیزی امن است. به ندرت پیش می آید که در هنگام آموزش جایی از بدنتان کبود شود و قطعا فک یا گردن تان نخواهد شکست مگر اینکه در مسابقات داخل قفس شرکت کنید که در آن سود از ایمنی مهم تر است. به همین جهت کاراته در سال های اخیر محبوبیت بیشتری بین بچه ها و افراد مسن بدست آورده است.
اما خود را گول نزنید، زمانیکه شما وارد یک باشگاه واقعی می شوید همیشه باید آماده کار سخت بوده و تعدادی از دردها را تجربه کنید.
پس از همه این ها، کاراته یک هنر رزمی است.
با این حال، کاراته یکی از محبوب ترین و شناخته تر شده ترین هنر رزمی می باشد و دلیل آن یک چیز ساده است:
امن است، آسان یاد گرفته می شود، نیاز به فضای کمی دارد و اگر به درستی انجام شود بسیار موثر خواهد بود.
فقط مطمئن شوید که آن را درست انجام می دهید.
چوکی موتوبو (1870-1944) می گوید:
هیچ چیز در این دنیا به اندازه یک هنر رزمی که در دفاع از خود موثر نباشد مضر نیست.
در نهایت، در اینجا می رسیم به یکی از جنبه های مورد علاقه من در کاراته.
فرهنگ، زبان، تاریخ، فلسفه و مردم.
مطمئنا من عاشق فعالیت های فیزیکی هستم اما در صورتیکه این خصوصیات را نداشت خیلی وقت پیش آن را رها کرده بودم. من در همان ابتدای ورودم به دنیای کاراته چیزی فراتر از یادگرفتن مشت و لگد می خواستم.
من نیازمند ارتباطات عمیقی می باشم.
به همین دلیل است که می گویم کاراته بسیار زیبا است و به معنای واقعی کلمه می توان گفت مغز هنرهای رزمی می باشد.
شما هرگز نمی توانید همه چیزهایی که در مورد کاراته وجود دارند را یاد بگیرید. یک ضرب المثل جالب در مورد آن وجود دارد که می گوید از هر کدام از درهای دانش آن وارد شوید 10 درب بیشتر ظاهر می شود.
اگرچه ممکن است که این برای برخی از مردم ترسناک یا دلهره آور باشد اما برای من اینگونه نیست. این باعث می شود که دانشم در مورد اساتید قدیمی، مفاهیم، کلمات ژاپنی و بازی های تاریخی بیشتر شود.
کاراته یک محیط اجتماعی بسیار متفاوت از من و شما می باشد.
این آخرین دلیلی است که چرا من فکر می کنم کاراته بهترین هنر رزمی دنیا است.
زیرا بهترین است...
مابونی کنوا (1889-1952) می گوید:
" کاراته مطالعه عمر است".
امیدوارم شما هم با من موفق باشید.
