هنگامی که در مورد آن فکر می کنید تنها راهی که مبارزان دستکش های پلاستیک در دست می کنند این است که از دست و حریفشان محافظت کنند. با این حال، دستکش های سنگین تر به مبارزان اجازه می دهد که آسیب های بیشتری از خود نشان دهند. هنگامی که UFC در ابتدای سال 1993 کار خود را شروع کرد در آن هنگام مبارزان هیچ دستکش و محافظی برای دست های خود نداشتند، این بدان معنا بود که باید هنگام ضربه زدن به حریف مواظب باشید که دست تان نشکند و آسیب نبیند. مبارزان MMA امروزه از دستکش های خوب و با کیفیت برای محافظت از خود استفاده می کنند.
به همین دلیل است که من (به همراه بسیاری از محققان) بر این عقیده ام که خطرناک بودن (در دراز مدت) رقابت در بوکس بسیار خطرناک تر از MMA است. دلیل اصلی این امر آن است که قوانین بوکس به رزمی کاران این اجازه را می دهند که بطور متوالی ضرباتی را به سر حریف وارد کنند. اما در MMA اگر رزمی کار قادر نباشد به خوبی از خود محافظت کند داور بطور معمول در طول زمان کوتاهی مبارزه را متوقف می کند.
بسیاری از محققان با این تحلیل موافق اند که دستکش های سنگین بوکس خطر ابتلا به سکته مغزی را در از برخورد مکرر ضربات به سر بالا می برند. با پیشرفت تکنولوژی و علم پزشکی طی چند دهه گذشته توانسته ایم خطرات ناشی از برخورد ضربات در ورزش را درک کنیم. هنگامیکه ضربات مشت با دستکش را به سر به حداکثر قدرت برسانید به مغز اجازه می دهد تا آسیب پذیری بیشتری نسبت به گذشته داشته باشد.
محققان اطلاعات پزشکی پس از مبارزه در مورد 1181 مبارز MMA و 500 بوکسور را در سال 2003 تا 2013 در ادمنتون کانادا مورد تحقیق قرار دادند. 4/59 درصد از مبارزان MMA و 8/49 درصد از بوکسورها در طول مبارزه شان آسیب دیده اند. با این حال 1/7 درصد از بوکسورها هوشیاری شان را از دست داده اند و در مقابل 2/4 درصد از مبارزان MMA دچار آسیب های چشمی شده اند. با این حال، بطور قابل توجهی احتمال داشت که بوکسورها به تعلیقات پزشکی پس از چراحت نیاز داشته باشند.
این بدان معنی است که احتمال دارد که در یک مسابقه MMA آسیب ببینید، با این حال، احتمال بیشتری وجود دارد که صدمات جدی تری در مسابقات بوکس ببینید. این همان چیزی است که قبلا در مورد آن صحبت کردیم، توانایی زدن ضربات تکراری به سر چیزی نیست که به راحتی بتوان از جلوی آن گذشت. اگر بوکس شامل بسیاری از ضربه های تکراری به سر نباشد در این صورت امن خواهد بود.
رقابت و تمرین در بوکس خیلی خطرناک است زیرا همه عوامل خطر که در بالا مورد بحث قرار دادیم را دارا می باشد، با این حال احتمال دارد که شما در MMA اسیب بدتری دیده باشید زیرا روش های زیادی برای زخمی شدن وجود دارد.
هدف این مقاله این بود که به سمت یکی از این دو رشته بروید، هدف اصلی این بود که روش های آموزشی نادرست را که از طریق سال ها تمرین توسط مربیان بی سواد اجرا شده را رها کنید. شما باید خود را از خطرات و عوامل ایجاد خطر در بوکس و MMA دور کرده و همچنین از آنها آگاهی داشته باشید اما این نباید شما را از تمرین کردن در یکی از آنها متوقف کند. بوکس و MMA هر دو می توانند زیر نظر یک مربی باتجربه و کار آزموده آموزش داده شوند تا جای ممکن رزمی کار را از بروز حوادث ناگوار منع کند.
من از آموزش و پیشرفت هر هنر رزمی بخصوص بوکس حمایت می کنم و امیدوارم که هر روز دانسته هایم در مورد این ورزش و راههای جلوگیری از آسیب دیدگی افزایش یابد تا بتوانم از این علم شیرین برای سال ها لذت ببرم.