بحث موی تای در مقابل جوجیتسو بسیار قدیمی است و این نبرد تا به حال و از زمانی که مبارز پا به هشت ضلعی مبارزه انداخته ادامه داشته است. نه تنها نبرد فیزیکی موی تای در مقابل جوجیتسو وجود دارد بلکه در بیرون از رینگ مبارزه این نبرد کماکان ادامه دارد که کدامیک بهتر هستند. اجازه دهید در مورد مزایا و معایب هر دو صحبت کنیم.
موی تای یک سبک مبارزه مفید است زیرا بر روی پاهای مرگبار است. بهترین مبارزان موی تای در MMA قادر به استفاده از مزایای محدوده و جدایی از حریفان خود هستند. لگد زدن می تواند برای مبارزان موی تای بسیار موثر باشد، بخصوص در مقابل بوکسورها. با این حال، لگد زدن در مقابل کسی که رزمی کار موی تای است می تواند کاری خطرناک باشد چراکه او نیز می تواند فرصت آن را داشته باشد که زد حمله کرده و به شما ضربه بزند.
جوجیتسو مفید است زیرا به شما یک توانایی عالی می دهد تا مبارزه خطرناکی را بر علیه حریف تان داشته باشید. تقریبا بیشتر مبارزات خیابانی بر روی زمین به اتمام می رسند، به همین دلیل دانستن جوجیتسوی برزیلی می تواند مزیت بسیار خوبی برای شما باشد. بسیاری از متخصصان جوجیتسو در UFC توانسته اند توانایی های قابل توجهی از خود به نمایش بگذارند و تعداد زیادی از مبارزات را به نفع خود به اتمام برسانند.
هردوی آنها دارای وضعیت فوق العاده ای برای دفاع از خود هستند. با این حال، من می گویم با جوجیتسو اگر مبارزه بر روی زمین ادامه داده شود می توانید حریفی که حتی از شما بزرگتر نیز هست را کنترل کنید. موی تای نیز دارای مزایای دفاع شخصی زیادی می باشد و می داند که چطور می توانید حریف خود را به درستی بچرخانید و محدوده قابل توجهی از یک مهارت را داشته باشید.
موی تای برای دفاع از خود بسیار عالی است زیرا بسیاری از افراد نمی توانند یک ضربه قوی با پا بزنند. همچنین مبارزان موی تای توانایی پایان دادن به مبارزه را از همان ابتدا به علت کشنده بودن آن دارند.
جوجیتسوی برزیلی نیز برای دفاع از خود بسیار عالی است، زیرا شما با خیال راحت می توانید به او ضربه ای بزنید که تاثیر طولانی مدتی بر او نداشته باشد (مناسب برای دعواهای خیابانی). مطمنان شما نمی خواهید به جرم کشتن کسی در خیابان (حتی اگر احساس کردید که در وضعیت توجیه شده ای قرار گرفته اید) به زندان بیافتید. یادگیری جوجیتسوی برزیلی شما را قادر به حفظ امنیت خود کرده می توانید از حملات حریف جان سالم به در ببرید.
